[ Pobierz całość w formacie PDF ]
napis NIE MA na NIE WOLNO, zatrzymujÄ…c dla siebie wszystko to, co jest
między MA i WOLNO. Wielu tęskniąc za MA głosi Nietzsche is dead . Wielu
idzie do dysponentów i twórców różnicy między MA i Wolno i łudzi się, że
kreatorzy wyrwy obdarzą ich jakimiś posiadłościami.
Hurra! Drzwi otwarte!
Co tam było /
Ja nie widzę nic. (...) Co było za drzwiami?
Nic! Oto rozwiązanie zagadki tego świata... Na początku Bóg
stworzył niebo i ziemię z niczego. Z niczego będzie nic.
106
81.
Bóg to NIE MA. Bóg to jest NIE MA. W tym zdaniu zawiera się sprzeczność
wynikająca z ontycznego charakteru naszej świadomości (językowej). Zwią-
zek predykatywny jest NIE MA nawet z niebytu tworzy pewien rodzaj bytu.
Gramatycznie jest to contradictio in verbo, logicznie contradictio in predica-
to, ontologicznie owo NIE MA staje siÄ™ pozytywne i nabiera cech bytu. Wy-
starczyło, że dotknęło naszego IO Zwiadomości. Tak rzecz się ma nie tylko ze
związkiem predykatywnym, ale z całym układem podmiotowo-
orzecznikowym i z relacjami, które w nim zachodzą.
Bóg to jest NIE MA: to zdanie jest ontologicznie pozytywne, jest struktu-
ralnie pozytywne i nie może być inne. Wystarczyło, że zetknęło się ono z IO
Zwiadomości. O Bogu, o NIE MA można tylko milczeć, o Bogu, o NIE MA
można tylko nie wiedzieć. Jest tu coś ze zdania Vovon man nicht sprechen
kann, darüber muß man schweigen . Tylko że znowu nie ma zgody na ów
predykat müßen . ZÅ‚udzeniem jest, że NIE MA, Pustka, Niebyt, To, Czego
Nie Wiemy są rubieżami naszego poznania, graniczą z IO Naszej Wiedzy i
Transcendentalnej Zwiadomości. Jest to wyobrażenie wynikające z katego-
ryczności naszego poznania. Możliwe, że NIE MA to także my bez poznaw-
czych kategorii. Nikt nic nie wie o Pustce. To zdanie wyraziłoby (nie wyrazi-
łoby) sens (nonsens) wypowiedzi lepiej, gdyby nie musiało (musiało) być (nie
być) uwikłane w predykat czasownika wiedzieć .
Chiński Zen pyta:
Czy istnieją jakieś nauki, które można by dać ludowi?
Tak.
Jakie to nauki?
Nie istnieje ani duch, ani Budda, ani żadna rzecz. (Ale takiej lekcji
nikt ludowi nie przekazuje. Nie ma o tym mowy!)
Byt nigdy jako taki siÄ™ nie dowie, czy sens jego istnienia,
sens istnienia IO znajduje siÄ™ w nim samym czy poza IO.
107
82.
Fin du drame
Dramatis personae: Młodzieniec, Student, Wódz, Ksiądz, Związek, Emi-
grant, Tajniak, Człowiek z podziemia, Więzień.
Czas akcji: Zaduszki.
Sceneria: Pusta krypta, listy z daleka, listy, które nie doszły, groby, groby
zdewastowane, transparenty bez haseł, pusty, przewrócony żłobek.
Dramat traktuje o braku, nieobecności, niemożliwości, nieposiadaniu,
nieistnieniu.
Nikt już nie tańczy w zaklętym, błędnym kręgu, bo nie ma Chochoła, który
mógłby przygrywać.
108
83.
( ) Ustawa z dn. 31 VII 1981, O kontroli publikacji i widowisk, art. 2, pkt.
6 (Dz.U. nr 20, poz. 99. zm.: 1983. Dz.U. nr 44, poz. 204).
109
84.
Dwie rozpacze gnębiły Kierkegaarda: kobieca i męska. Ta pierwsza to nie-
możność bycia innym, ta druga zaś to niemożność bycia sobą. Czy jest to
ontologia niebytu, czy też jest to byt nieontologiczny.
Bohater Les bijoux (Klejnotów) po stracie ukochanej i kochającej żony do-
wiedział się, że świecidełka, którymi zwykła bawić się Utracona, to najpraw-
dziwsze i drogocenne klejnoty, które zapewniały mu dobrobyt do końca jego
dni. Jak zapytać zmarłą o zródło tego bogactwa, jak przyjąć ten niezrozu-
miały i podejrzany dar miłości. Jakżeż to skażone zródło ta miłość. Dowiodła
już tego Freya. Wystarczy tylko rozłąka i już ten inny okazuje się przenie-
wiercą, ale przecież to nie tak... Inny od początku był fałszywy. Inny to pie-
kło. I pustka. I to trwa we mnie. A miłość to mocniejsze odczucie pustki, wy-
rwy. L enfer ce n est pas 1 autre. L enfer c est 1 absence de 1 autre et
1 absence de moi-même. TÄ™skni siÄ™ do Innego, który może być blisko ciebie,
tuż przy tobie. Może być tak, że im bliżej ciebie Inny jest, tym bardziej doń
tęsknisz. Odczucie pustki siebie, którą zapełniamy egzystencją, przenosi się
w miłości na odczucie pustki Innego.
Kim była Eurydyka złudą tylko, bo wystarczyło odwrócić głowę, aby się
przekonać o jej nieistnieniu. Jedno z najbardziej tragicznych doświadczeń
ludzkości odwrócenie głowy Orfeusza. Pytanie: Czy jesteś? skierowane jest
w pustkę. Pustka grając z Orfeuszem bluffowała; okazało się to wtedy, kiedy
artysta powiedział: sprawdzam . Orfeusza odwrócenie głowy to nie irytujący
gest ciekawskiego człowieka. To gest heroiczny, na który niewielu może się
zdobyć. Może tylko artyści, twórcy ludzkiej creatio. Któż chce sprawdzać
bluff Pustki. Kto chce się przekonać, że nie ma Innego. Kto chce się przeko-
nać o tym, że jest sam. A jeżeli okaże się, że i ten byt to bluff Pustki. %7łe re-
dukcja postępuje aż do gadającej głowy Orfeusza, rzuconej gdzieś tam w wo-
dę, aż do gadających głów Winnie i jej, męża, zapadających się w piasek...
110
85.
Moi c est un autre. Na dworcu narasta tęsknota za czymś, do czegoś, co
opuszczasz. Cały image opuszczanego przebiega w skrócie przez myśl i jed-
nocześnie pamięć siebie w tym opuszczanym. Siebie innego, obcego w nie-
swoim, trochę ciekawego, ale i jednocześnie bez możliwości zespolenia się, z
wyraznym podziałem na tu ja, zdziwieniem. Kiedy zbliża się możliwość,
moment pozostawienia tego, to tak jakby narastała tęsknota za czymś, co
nieuchronnie zginie. Czują to doskonale dzieci, które fizycznie nie znoszą
wszelkich odejść, rozstań, wyruszania w sen tych małych śmierci. Dorośli
uodpornieni mają świadomość konfabulacji, wystarczy im refleksja o dużej
śmierci.
111
86.
Inny musi mieć imię. Na każdą okoliczność i przez każdego jest inaczej
nazywany. Trudno w jego obecności posługiwać się nazwą, którą się używa
mówiąc o nim. Inaczej mówimy do Innego, inaczej o nim. Nazwa Innego
zmienia się wraz z naszym stosunkiem do niego. Nazwa prywatna nie może
być nazwą oficjalną. Nazwa oficjalna użyta prywatnie zaznacza dystans, jaki
panuje między tobą a Innym, innymi bytami. Sie werden sich hundert neue
Namen geben und einender alle wieder abnehmen, leise, wie man einen
Ohrring abnimmt . Im bardziej Inny, inny byt jest ci bliski, tym ma więcej
imion. Kochane dzieci majÄ… wiele imion. Twoja potrzeba kochania Innego,
innego bytu wyraża się miarą nazywania. Ale są to imiona tylko dla niego
przeznaczone, chcesz mu przez to powiedzieć, że jest dla ciebie wszystkim,
nie wywołujesz tych wszystkich imion na zewnątrz układu Ty Inny. Cały
[ Pobierz całość w formacie PDF ]