[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Sinterklaas lub Sintniklaus, zaś w krajach anglojęzycznych uzyskało w końcu swoją obecną
postać Santa Ciaus" ( Zwięty Mikołaj"). W ramach strategicznej propagandy jest on
lansowany obecnie w postaci przynoszącego dzieciom prezenty Father Christmasa"1 jak\e
odległego w swojej naturze od swojego historycznego pierwowzoru, zapalczywego biskupa.
W ramach Kościoła Celtyckiego z okresu wczesnego średniowiecza (w czasach kiedy
Merlin i Taliesin2 przedstawiali swoje widzenia królom) działali wpływowi adepci starych
mądrości, opaci i tak zwani Clid lub Culdees3, tacy jak święty Dawid, święty Patryk i święty
Kolumba4, których Kościół Rzymskokatolicki potępił jeszcze za ich \ycia za rzekome
szarlataństwo i pogańskie obyczaje. Hierarchia kościelna przez długi czas traktowała ich jako
nekromantów i czarowników i dopiero w ostatnim okresie zmieniła wobec nich zdanie.
Chocia\ proroctwa Merlina zostały ostatecznie potępione przez sobór trydencki, nauki
Dawida, Patryka i Kolumby tak mocno zakorzeniły się wśród ludzi, \e Kościół był zmuszony
zastosować wobec nich trochę inną strategię.
Tysiąc lat po śmierci tych druidycznych mędrców Watykan wprowadził ich do panteonu
ortodoksyjnych świętych, chcąc w ten sposób ukryć ich prawdziwy, celtycki charakter. Kilka lat
temu Poczta Brytyjska i Kościół Anglikański połączyły swoje siły w promowaniu łagodnego św.
Kolumby obok jego zgorzkniałego katolickiego konkurenta, św. Augustyna z Rzymu, który
przybył do Anglii zaraz po śmierci św. Kolumby w roku 597 n.e. z papieskim poleceniem
zniszczenia kierującego się jego naukami ruchu. Nie bacząc na prawdę historyczną,
jubileuszowe znaczki pocztowe i odpowiednie materiały propagandowe z roku 1997
przedstawiają tych przeciwników jako niemal braci w walce o wspólną sprawę, co dowodzi, \e
w kościele do dzisiaj trwa proces kreowania mitów.
Pojęcie wilkołaków5, o których mówiono, \e pokazują się w pełni księ\yca, pochodzi
prawdopodobne z okresu istnienia kasty druidów zwanych Wood Lords" ( Panowie Lasu"),
których nazywano Wereami" lub Wallanami". Ich zwierzęcym symbolem, totemem, był wilk,
tak jak w przypadku innych plemion na przykład niedzwiedz lub koń. Totemy te były
prekursorami znaków heraldycznych, przy pomocy których rozpoznawano poszczególne rody.
Często zawierały one symbole zwierząt, roślin i innych rzeczy, które umieszczano na
proporcach.
Jak wiadomo z historycznych zródeł Wallanowie osiągnęli wielkie wpływy i stali się
zało\ycielami wielkich królewskich dynastii irlandzkich, walijskich i angielskich. Wielki
Cadwallan Walijski6 pochodził właśnie z tego rodu Druidów, jak równie\ król Casswallan,
nieustraszony syn Beli Mawra, największego ze wszystkich Panów Lasu z około 100 roku
p.n.e.
Inne totemy były, oczywiście, wyobra\eniami ró\nych bogów i boginek i, co wa\ne
podkreślenia, jeden z nich przetrwał przez stulecia od początków kultury Panów Lasu i wcią\
utrzymuje swoją dominującą pozycję wśród brytyjskich symboli.
Pierwotni Wallanowie \yli w Mezopotamii około 3 800 lat temu, czyli około roku 1800 p.n.e.
Nazywano ich wówczas Yulannu, co znaczyło, po prostu, Panowie Lasu. To właśnie z ich
kultury wywodzi się tradycja Yule7, która przeszła tryumfalnie przez Europę i zawędrowała a\
do Skandynawii.
Boginią Yulannu była Barat An-na (Wielka Matka Ogniowego Kamienia). Sumerowie
nazywali ją Antu. Była \oną króla Anu i matką Enkiego. W pózniejszych czasach była
identyfikowana z Dianą z Efezu (Diana Dziewięciu Ogni). Kult Barat An-ny rozprzestrzenił się
poprzez Syrię do Feni-cji, gdzie jej wyobra\enie zaczęto przedstawiać na monetach. W tej
wersji siedziała na brzegu morza z zapaloną pochodnią i okrągłą tarczą z symbolem krzy\a
ró\o-krzy\owców u boku.
Wraz z druidami Wallanami na Wyspy Brytyjskie trafiła kultura Barat An-ny, gdzie z
czasem jej imię zmieniło brzmienie na Bratanna. Jej kult był tu tak wielki, \e stała się wielką
boginią plemienną, która mimo stuleci chrześcijaństwa przetrwała do dzisiaj. Jej wizerunek na
monetach niewiele się zmienił, z wyjątkiem tego, \e zamiast pochodni jest teraz na nich
latarnia morska, a zamiast krzy\a ró\okrzy\owców Union Jack (flaga brytyjska, na której
wyobra\one są trzy krzy\e w kolorach białym, niebieskim i czerwonym). Mimo upływu wieków
jest ona nadal Boginią Matką lądu. Panią Ogniowego Kamienia Brytanią.
Wcześniej wymieniłem króla Casswallana, który panował w Brytanii w mniej więcej tych
samych czasach co Herod Wielki w Juei. Będąc synem wielkiego Beli Mawra, był nie tylko
Panem Lasu, ale równie\ Panem Pierścienia Cassi, czyli Cassi-Wallanem lub Casswallanem.
Rody Cassi równie\ pochodzą z Mezopotamii. Wcześniej były to rody karpackich ksią\ąt
Sidhe, które osiadły wcześniej wraz z Yulannu w pomocnej części gór Zargos. Pochodzili z
linii wró\ów Tuatha De Danann i panowali w rejonie Mezopotamii od XVIII wieku p.n.e. i od
około 1600 roku p.n.e. przez 500 lat rządzili Babilonią.
Ten szczególny szczep rozwinął się w jedną z najstarszych kultur Pierścienia i w
[ Pobierz całość w formacie PDF ]