[ Pobierz całość w formacie PDF ]
239. ALEKSANDER VIII 1689-1691. Petro Ottoboni urodził się 22 kwietnia 1610
roku w Wenecji. Ukończył studia prawnicze. W 1652 roku został kardynałem i biskupem
Brescii. Wybrany na papieża Aleksander VIII przywrócił praktykę nepotyzmu, mianując
kardynałami dwóch Ottobonich, Marka i Piotra. 22-letni kardynał Piotr Ottoboni był znanym
protektorem życia teatralnego. Za pontyfikatu Aleksandra VIII stosunki z Francją znacznie się
poprawiły.
240. INNOCENTY XII 1691-1700. Antonio Pignatelli urodził się 13 marca 1615 roku
w rodzinie książęcej na południu Italii. Był nuncjuszem w Polsce i Wiedniu. Klemens X
powierzył mu diecezję w Lecco i wiele innych beneficjów. Innocenty X mianował go
kardynałem i arcybiskupem Neapolu. Rok po wstąpieniu na tron Innocenty XII wydał bullę
Romanum decet Pontificem (22 lipca 1692 r.), która znosiła na zawsze praktykę nepotyzmu.
Odtąd w kolegium kardynalskim mógł być tylko jeden krewny papieża, z ograniczonymi
dochodami. Papież kontynuował politykę współpracy z Francją. W Hiszpanii poparł po
śmierci Karola II Habsburga kandydaturę Burbonów na tron królewski.
241. KLEMENS XI 1700-1721. Gianfrancesco Albani. Urodził się 22 lipca 1649 roku
w Urbino. Otrzymał staranne i wszechstronne wykształcenie. Przyjął święcenia kapłańskie w
wieku 28 lat. W 1690 roku Aleksander VIII wręczył mu kapelusz kardynalski. Papież Albani
strzegł surowo zasad swego poprzednika i nie uprawiał nepotyzmu. Jedynym wyjątkiem był
Annibale Albani, mianowany kardynałem w 1711 roku. Jego brat został kardynałem dopiero
za czasów Innocentego XIII. 212 lat trwający pontyfikat był wypełniony działalnością
dyplomatyczną legatów i nuncjuszy papieskich, którzy brali czynny udział w licznych
intrygach ówczesnych dworów królewskich. Wszyscy historycy podzielają dziś zdanie, że te
inicjatywne zabiegi watykańskich dyplomatów w niewielkim stopniu przyczyniły się do
wzrostu autorytetu papieskiego na arenie międzynarodowej. Owszem, liczono się z wpływami
Państwa Kościelnego, ale wiadomo było, że za pomocą przekupstw i nacisków wiele można
było osiągnąć na dworze papieskim. W dziedzinie religijnej najsłynniejszym krokiem
85
Klemensa XI było ogłoszenie 8 września 1713 roku bulli Unigenitus, potępiającej 101 zdań
wyjętych z dzieła holenderskiego teologa Janseniusza, na którego powoływali się zwolennicy
rygoryzmu katolickiego, czyli jansenizmu. Potępienie wyjętych z kontekstu zdań, których
pierwotny sens został częstokroć na skutek tych zabiegów wypaczony, nie świadczyło
korzystnie o teologach kurii papieskiej, tym bardziej, że okazało się, iż niektóre potępione
zdania pochodziły nie od Janseniusza, ale były cytatami doktora Kościoła, Augustyna, twórcy
ideologii zachodniego chrześcijaństwa. Ogłoszenie bulli Unigenitus nie uspokoiło sporów
dogmatycznych we Francji, przyczyniło się natomiast do wzrostu sceptycyzmu religijnego i
indyferentyzmu, które cechowały epokę Oświecenia. W 1708 roku papież ustanowił Zwięto
Niepokalanego Poczęcia, obchodzone 8 grudnia.
142. INNOCENTY XIII 1721-1724. Michelangelo dei Conti pochodził ze znakomitego
rodu, który w XIII wieku wydał Innocentego III. Michelangelo urodził się 13 maja 1635 roku
w Poli, był wychowankiem jezuitów, pełnił różne funkcje w nuncjaturze apostolskiej. Gdy
wybrano go na papieża, był już ciężko chory. Zmarł po 3 latach pontyfikatu.
143. BENEDYKT XIII 1724-1730. Pietro Francesco Orsini urodził się 2 lutego 1649
roku w Gravina koło Bari, pochodził z rodu książęcego. Wstąpił do zakonu dominikanów. W
1672 roku Klemens X mianował go kardynałem i biskupem Siponto, w 1680 roku biskupem
Ceseny, a w 1686 roku biskupem Benewentu. Po wstąpieniu na tron papieski Orsini okazał
się całkowicie zagubiony w kulisach polityki kurialnej. Całe swoje zaufanie pokładał w
osobie Mikołaja Coscia, którego poznał w Benewencie i podziwiał jego obrotność. Papież
mianował go biskupem Benewentu i kardynałem, lecz Coscia okazał się zwykłym oszustem,
[ Pobierz całość w formacie PDF ]